Onderzoek naar cosmetische verpakkingsmaterialen en compatibiliteitstesten

Met de snelle verbetering van de levensstandaard van mensen bloeit de Chinese cosmetica-industrie. Tegenwoordig blijft de groep van de “ingrediëntenpartij” zich uitbreiden, worden de ingrediënten van cosmetica transparanter en is hun veiligheid de focus van de aandacht van de consument geworden. Naast de veiligheid van cosmetische ingrediënten zelf, zijn verpakkingsmaterialen nauw verbonden met de kwaliteit van cosmetica. Hoewel cosmetische verpakkingen een decoratieve rol spelen, is het belangrijkste doel ervan cosmetica te beschermen tegen fysische, chemische, microbiële en andere gevaren. Kies de juiste verpakking. De kwaliteit van cosmetica kan worden gegarandeerd. De veiligheid van het verpakkingsmateriaal zelf en de compatibiliteit ervan met cosmetica moeten echter ook de proef doorstaan. Momenteel zijn er weinig testnormen en relevante regelgeving voor verpakkingsmaterialen op cosmetisch gebied. Voor de detectie van toxische en schadelijke stoffen in cosmetische verpakkingsmaterialen wordt vooral verwezen naar de relevante regelgeving op het gebied van voeding en medicijnen. Op basis van een samenvatting van de classificatie van veelgebruikte verpakkingsmaterialen voor cosmetica analyseert dit artikel de mogelijke onveilige ingrediënten in verpakkingsmaterialen en de compatibiliteitstesten van verpakkingsmaterialen wanneer deze in contact komen met cosmetica, wat bepaalde richtlijnen biedt voor de selectie en veiligheid testen van cosmetische verpakkingsmaterialen. verwijzen naar. Momenteel worden op het gebied van cosmetische verpakkingsmaterialen en het testen ervan voornamelijk enkele zware metalen en giftige en schadelijke additieven getest. Bij het testen van de compatibiliteit van verpakkingsmaterialen en cosmetica wordt vooral gekeken naar de migratie van toxische en schadelijke stoffen naar de inhoud van cosmetica.

1. Soorten veelgebruikte verpakkingsmaterialen voor cosmetica

Momenteel zijn de meest gebruikte verpakkingsmaterialen voor cosmetica glas, plastic, metaal, keramiek enzovoort. De keuze van de cosmetische verpakking bepaalt tot op zekere hoogte de markt en kwaliteit ervan. Glazen verpakkingsmaterialen zijn nog steeds de beste keuze voor hoogwaardige cosmetica vanwege hun oogverblindende uiterlijk. Kunststof verpakkingsmaterialen hebben hun aandeel op de markt voor verpakkingsmaterialen jaar na jaar vergroot vanwege hun stevige en duurzame eigenschappen. Luchtdichtheid wordt vooral toegepast bij sprays. Als nieuw type verpakkingsmateriaal betreden keramische materialen geleidelijk de markt voor verpakkingsmateriaal voor cosmetica vanwege hun hoge veiligheids- en decoratieve eigenschappen.

1.1Glass

Glasmaterialen behoren tot een klasse van amorfe anorganische niet-metallische materialen, die een hoge chemische inertheid hebben, niet gemakkelijk reageren met cosmetische ingrediënten en een hoge veiligheid hebben. Tegelijkertijd hebben ze hoge barrière-eigenschappen en zijn ze niet gemakkelijk doordringbaar. Bovendien zijn de meeste glasmaterialen transparant en visueel mooi, en zijn ze bijna gemonopoliseerd op het gebied van hoogwaardige cosmetica en parfums. De glassoorten die veel worden gebruikt in cosmetische verpakkingen zijn natronkalksilicaatglas en borosilicaatglas. Meestal zijn de vorm en het ontwerp van dit soort verpakkingsmateriaal relatief eenvoudig. Om het kleurrijk te maken, kunnen enkele andere materialen worden toegevoegd om het verschillende kleuren te laten lijken, zoals het toevoegen van Cr2O3 en Fe2O3 om het glas smaragdgroen te laten lijken, het toevoegen van Cu2O om het rood te maken en het toevoegen van CdO om het smaragdgroen te laten lijken. . Lichtgeel etc. Gezien de relatief eenvoudige samenstelling van glazen verpakkingsmaterialen en het ontbreken van overmatige toevoegingen, wordt bij de detectie van schadelijke stoffen in glazen verpakkingsmaterialen veelal alleen de detectie van zware metalen uitgevoerd. Er zijn echter geen relevante normen vastgesteld voor de detectie van zware metalen in glazen verpakkingsmaterialen voor cosmetica, maar lood, cadmium, arseen, antimoon, etc. zijn beperkt in de normen voor farmaceutische glazen verpakkingsmaterialen, wat een referentie biedt voor de detectie van cosmetische verpakkingsmaterialen. Over het algemeen zijn glazen verpakkingsmaterialen relatief veilig, maar de toepassing ervan kent ook enkele problemen, zoals een hoog energieverbruik in het productieproces en hoge transportkosten. Bovendien is het, vanuit het perspectief van het glazen verpakkingsmateriaal zelf, zeer gevoelig voor lage temperaturen. Wanneer de cosmetica van een gebied met een hoge temperatuur naar een gebied met een lage temperatuur wordt getransporteerd, is het glazen verpakkingsmateriaal gevoelig voor bevriezingsscheuren en andere problemen.

1.2Plastic

Als een ander veelgebruikt cosmetisch verpakkingsmateriaal heeft plastic de kenmerken van chemische bestendigheid, licht gewicht, stevigheid en gemakkelijke kleuring. Vergeleken met glazen verpakkingsmaterialen is het ontwerp van kunststof verpakkingsmaterialen diverser en kunnen verschillende stijlen worden ontworpen op basis van verschillende toepassingsscenario's. Kunststoffen die als cosmetisch verpakkingsmateriaal op de markt worden gebruikt, omvatten voornamelijk polyethyleen (PE), polypropyleen (PP), polyethyleentereftalaat (PET), styreen-acrylonitrilpolymeer (AS), polyparafenyleen Ethyleenglycoldicarboxylaat-1,4-cyclohexaandimethanol (PETG), acryl , acrylonitril-butadieen[1]styreen terpolymeer (ABS), enz., waaronder PE, PP, PET, AS, PETG kan in direct contact komen met cosmetische inhoud. Het acryl, bekend als plexiglas, heeft een hoge doorlaatbaarheid en een mooi uiterlijk, maar kan niet rechtstreeks in contact komen met de inhoud. De fles moet zijn voorzien van een voering om deze te blokkeren, en er moet voor worden gezorgd dat de inhoud tijdens het vullen niet tussen de voering en de acrylfles terechtkomt. Er treedt scheurvorming op. ABS is een technisch plastic en kan niet rechtstreeks in contact komen met cosmetica.

Hoewel plastic verpakkingsmaterialen op grote schaal worden gebruikt, worden, om de plasticiteit en duurzaamheid van kunststoffen tijdens de verwerking te verbeteren, meestal enkele additieven gebruikt die niet vriendelijk zijn voor de menselijke gezondheid, zoals weekmakers, antioxidanten, stabilisatoren, enz. Hoewel er bepaalde overwegingen zijn voor de veiligheid van cosmetische kunststofverpakkingsmaterialen in binnen- en buitenland zijn relevante evaluatiemethoden en -methoden niet duidelijk voorgesteld. De regelgeving van de Europese Unie en de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) omvat ook zelden de inspectie van cosmetische verpakkingsmaterialen. standaard. Voor de detectie van toxische en schadelijke stoffen in cosmetische verpakkingsmaterialen kunnen we daarom leren van relevante regelgeving op het gebied van voeding en medicijnen. Veelgebruikte ftalaatweekmakers zijn gevoelig voor migratie in cosmetica met een hoog oliegehalte of een hoog oplosmiddelgehalte, en hebben levertoxiciteit, niertoxiciteit, carcinogeniteit, teratogeniteit en reproductietoxiciteit. mijn land heeft duidelijk de migratie van dergelijke weekmakers in de voedselsector vastgelegd. Volgens GB30604.30-2016 “Determination of Fthalates in Food Contact Materials and Products and Determination of Migration” moet de migratie van diallylformiaat lager zijn dan 0,01 mg/kg, en de migratie van andere ftaalzuurweekmakers moet lager zijn dan 0,1 mg /kg. Butylhydroxyanisol is een kankerverwekkende stof van klasse 2B, aangekondigd door het International Agency for Research on Cancer van de Wereldgezondheidsorganisatie als antioxidant bij de verwerking van veelgebruikte kunststoffen. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft aangekondigd dat de dagelijkse innamelimiet 500 μg/kg is. mijn land bepaalt in GB31604.30-2016 dat de migratie van tert-butylhydroxyanisol in plastic verpakkingen minder dan 30 mg/kg moet zijn. Daarnaast heeft de EU ook overeenkomstige eisen voor de migratie van het lichtblokkerende middel benzofenon (BP), dat lager moet zijn dan 0,6 mg/kg, en dat de migratie van hydroxytolueen (BHT)-antioxidanten lager moet zijn dan 3 mg/kg. Naast de hierboven genoemde additieven die worden gebruikt bij de productie van plastic verpakkingsmaterialen en die veiligheidsrisico's kunnen veroorzaken wanneer ze in contact komen met cosmetica, kunnen sommige resterende monomeren, oligomeren en oplosmiddelen ook gevaren veroorzaken, zoals tereftaalzuur, styreen, chloor Ethyleen , epoxyhars, tereftalaatoligomeer, aceton, benzeen, tolueen, ethylbenzeen, enz. De EU bepaalt dat de maximale migratiehoeveelheid van tereftaalzuur zuur, isoftaalzuur en hun derivaten moeten worden beperkt tot 5-7,5 mg/kg, en mijn land heeft ook dezelfde regelgeving opgesteld. Voor resterende oplosmiddelen heeft de staat duidelijk bepaald op het gebied van farmaceutische verpakkingsmaterialen, dat wil zeggen dat de totale hoeveelheid oplosmiddelresiduen niet hoger mag zijn dan 5,0 mg/m2, en dat noch benzeen noch op benzeen gebaseerde oplosmiddelen mogen worden gedetecteerd.

1.3 Metaal

Momenteel zijn de materialen van metalen verpakkingsmaterialen voornamelijk aluminium en ijzer, en er zijn steeds minder puur metalen containers. Metalen verpakkingsmaterialen beslaan bijna het hele gebied van spuitcosmetica vanwege de voordelen van goede afdichting, goede barrière-eigenschappen, hoge temperatuurbestendigheid, gemakkelijke recycling, drukbehoud en de mogelijkheid om boosters toe te voegen. De toevoeging van de booster kan de gespoten cosmetica meer verstuiven, het absorptie-effect verbeteren en een koel gevoel geven, waardoor mensen een gevoel van kalmering en revitalisering van de huid krijgen, wat niet wordt bereikt door andere verpakkingsmaterialen. Vergeleken met plastic verpakkingsmaterialen hebben metalen verpakkingsmaterialen minder veiligheidsrisico's en zijn ze relatief veilig, maar er kan ook schadelijke metaaloplossing en corrosie van cosmetica en metalen materialen optreden.

1.4 Keramiek

Keramiek is geboren en ontwikkeld in mijn land, is beroemd in het buitenland en heeft een grote sierwaarde. Net als glas behoren ze tot anorganische, niet-metallische materialen. Ze hebben een goede chemische stabiliteit, zijn bestand tegen verschillende chemische stoffen en hebben een goede hardheid en hardheid. Hittebestendigheid, die niet gemakkelijk te doorbreken is bij extreme kou en hitte, is een zeer potentieel cosmetisch verpakkingsmateriaal. Het keramische verpakkingsmateriaal zelf is uiterst veilig, maar er zijn ook enkele onveilige factoren, zoals lood dat tijdens het sinteren kan worden geïntroduceerd om de sintertemperatuur te verlagen, en metaalpigmenten die bestand zijn tegen sinteren bij hoge temperaturen kunnen worden geïntroduceerd om de esthetiek te verbeteren. van het keramische glazuur, zoals cadmiumsulfide, loodoxide, chroomoxide, mangaannitraat, enz. Onder bepaalde omstandigheden kunnen de zware metalen in deze pigmenten migreren naar de cosmetische inhoud, zodat de detectie van het oplossen van zware metalen in keramische verpakkingsmaterialen kunnen niet worden genegeerd.

2. Compatibiliteitstests voor verpakkingsmateriaal

Compatibiliteit betekent dat “de interactie van het verpakkingssysteem met de inhoud onvoldoende is om onaanvaardbare veranderingen aan de inhoud of de verpakking te veroorzaken”. Compatibiliteitstesten zijn een effectieve manier om de kwaliteit en veiligheid van cosmetica te garanderen. Het heeft niet alleen te maken met de veiligheid van consumenten, maar ook met de reputatie en ontwikkelingsperspectieven van een bedrijf. Als belangrijk proces bij de ontwikkeling van cosmetica moet er streng op worden gecontroleerd. Hoewel testen niet alle veiligheidsproblemen kan voorkomen, kan het niet testen leiden tot verschillende veiligheidsproblemen. Bij cosmetisch onderzoek en ontwikkeling mogen tests op de compatibiliteit van verpakkingsmateriaal niet achterwege blijven. Het testen van de compatibiliteit van verpakkingsmaterialen kan in twee richtingen worden verdeeld: het testen van de compatibiliteit van verpakkingsmaterialen en inhoud, en de secundaire verwerking van verpakkingsmaterialen en het testen van de inhoud.

2.1Compatibiliteitstesten van verpakkingsmaterialen en inhoud

Compatibiliteitstesten van verpakkingsmaterialen en inhoud omvatten voornamelijk fysieke compatibiliteit, chemische compatibiliteit en biocompatibiliteit. Onder hen is de fysieke compatibiliteitstest relatief eenvoudig. Er wordt vooral onderzocht of de inhoud en de bijbehorende verpakkingsmaterialen fysieke veranderingen zullen ondergaan wanneer ze worden opgeslagen onder hoge temperatuur, lage temperatuur en normale temperatuuromstandigheden, zoals adsorptie, infiltratie, neerslag, scheuren en andere abnormale verschijnselen. Hoewel verpakkingsmaterialen zoals keramiek en kunststoffen doorgaans een goede tolerantie en stabiliteit hebben, zijn er veel verschijnselen zoals adsorptie en infiltratie. Daarom is het noodzakelijk om de fysieke compatibiliteit van verpakkingsmaterialen en inhoud te onderzoeken. Chemische compatibiliteit onderzoekt voornamelijk of de inhoud en de bijbehorende verpakkingsmaterialen chemische veranderingen zullen ondergaan wanneer ze worden opgeslagen bij hoge temperaturen, lage temperaturen en normale temperatuuromstandigheden, zoals of de inhoud abnormale verschijnselen vertoont zoals verkleuring, geur, pH-veranderingen en delaminatie. Bij biocompatibiliteitstesten gaat het vooral om de migratie van schadelijke stoffen in verpakkingsmaterialen naar de inhoud. Uit een mechanismeanalyse blijkt dat de migratie van deze giftige en schadelijke stoffen enerzijds het gevolg is van het bestaan ​​van een concentratiegradiënt, dat wil zeggen dat er een grote concentratiegradiënt is op het grensvlak tussen het verpakkingsmateriaal en de cosmetische inhoud; Het interageert met het verpakkingsmateriaal, dringt zelfs in het verpakkingsmateriaal binnen en zorgt ervoor dat schadelijke stoffen worden opgelost. Bij langdurig contact tussen verpakkingsmaterialen en cosmetica is het daarom waarschijnlijk dat giftige en schadelijke stoffen in verpakkingsmaterialen migreren. Voor de regulering van zware metalen in verpakkingsmaterialen specificeert GB9685-2016 Food Contact Materials and Additives Use Standards for Products de zware metalen lood (1 mg/kg), antimoon (0,05 mg/kg), zink (20 mg/kg) en arseen ( 1mg/kg). kg) kan voor de detectie van cosmetische verpakkingsmaterialen verwezen worden naar de regelgeving op voedingsgebied. De detectie van zware metalen maakt gewoonlijk gebruik van atomaire absorptiespectrometrie, inductief gekoppelde plasmamassaspectrometrie, atomaire fluorescentiespectrometrie enzovoort. Meestal hebben deze weekmakers, antioxidanten en andere additieven lage concentraties en moet de detectie een zeer lage detectie- of kwantificeringslimiet bereiken (μg/l of mg/l). Ga verder met etc. Niet alle uitloogstoffen zullen echter ernstige gevolgen hebben voor cosmetica. Zolang de hoeveelheid uitloogstoffen voldoet aan de relevante nationale regelgeving en relevante testnormen en onschadelijk is voor gebruikers, zijn deze uitloogstoffen normaal verenigbaar.

2.2 Secundaire verwerking van verpakkingsmaterialen en testen van inhoudcompatibiliteit

De compatibiliteitstest van de secundaire verwerking van verpakkingsmaterialen en de inhoud heeft meestal betrekking op de compatibiliteit van het kleur- en drukproces van verpakkingsmaterialen met de inhoud. Het kleurproces van verpakkingsmaterialen omvat voornamelijk geanodiseerd aluminium, galvaniseren, spuiten, goud en zilver tekenen, secundaire oxidatie, spuitgietkleur, enz. Het drukproces van verpakkingsmaterialen omvat voornamelijk zeefdruk, hot stamping, watertransferprinten, thermische transfer afdrukken, offsetdrukken, enz. Dit type compatibiliteitstest heeft meestal betrekking op het uitsmeren van de inhoud op het oppervlak van het verpakkingsmateriaal en het vervolgens plaatsen van het monster onder hoge temperatuur, lage temperatuur en normale temperatuuromstandigheden voor compatibiliteit op lange of korte termijn. experimenten. De testindicatoren zijn voornamelijk of het uiterlijk van het verpakkingsmateriaal gebarsten, vervormd, vervaagd is, enz. Bovendien, omdat er bepaalde stoffen in de inkt zitten die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid, zal de inkt de binneninhoud van het verpakkingsmateriaal tijdens de secundaire verwerking. Ook de migratie in het materiaal moet worden onderzocht.

3. Samenvatting en vooruitzichten

Dit artikel biedt enige hulp bij de selectie van verpakkingsmaterialen door de veelgebruikte cosmetische verpakkingsmaterialen en mogelijke onveilige factoren samen te vatten. Bovendien biedt het enige referentie voor de toepassing van verpakkingsmaterialen door de compatibiliteitstests van cosmetica en verpakkingsmaterialen samen te vatten. Er zijn momenteel echter weinig relevante regelgeving voor cosmetische verpakkingsmaterialen; alleen de huidige “Cosmetic Safety Technical Specifications” (editie 2015) bepaalt dat “de verpakkingsmaterialen die rechtstreeks in contact komen met cosmetica veilig moeten zijn, geen chemische reacties mogen hebben met cosmetica, en niet migreren of vrijkomen in het menselijk lichaam. Gevaarlijke en giftige stoffen”. Of het nu gaat om de detectie van schadelijke stoffen in de verpakking zelf of om het testen op compatibiliteit, het is noodzakelijk om de veiligheid van cosmetica te garanderen. Om de veiligheid van cosmetische verpakkingen te garanderen, moeten cosmeticabedrijven, naast de noodzaak om het toezicht door de relevante nationale afdelingen te versterken, echter ook overeenkomstige normen formuleren om deze te testen. Fabrikanten van verpakkingsmateriaal moeten het gebruik van giftige en schadelijke additieven in de verpakking strikt controleren. het productieproces van verpakkingsmaterialen. Er wordt aangenomen dat onder het voortdurende onderzoek naar cosmetische verpakkingsmaterialen door de staat en relevante afdelingen het niveau van veiligheidstests en compatibiliteitstests van cosmetische verpakkingsmaterialen zal blijven verbeteren, en dat de veiligheid van consumenten die make-up gebruiken verder zal worden gegarandeerd.